W centrum miejscowości Krzyżanowice znajduje się Plenerowe Muzeum Czarnego Dębu. Ekspozycja zawiera dwa ogromne dębowe pnie, gablotę z przekrojem drewna, ukazującą wewnętrzną budowę surowca. Czarny dąb jest niezwykle trudnym do zdobycia i cennym materiałem. Muzeum Plenerowe Czarnego Dębu powstało w okolicach sztucznego zbiornika przeciwpowodziowego Odry – Polderu Buków. To miejsce zalewowe, które w czasie powodzi wypełnia się wodą i zapobiega zalaniu terenów przyległych. Przy wałach polderu stoi pień czarnego dębu, który został wyeksponowany z uwagi na swoje niezwykłe pochodzenie. Drzewa rosnące na terenach zalewowych często są zalewane, jednak gatunki takie jak dęby, wierzby czy wiązy rosną mimo to. Dęby są szczególnie odporne. Jednak tylko w trakcie dużych powodzi drzewa bywają powalane i ich pnie pozostają pod wodą przez długi czas, co powoduje, że nabierają czarnego koloru. Czarny dąb to właśnie nazwa pnia dębu szypułkowego, który przez długi czas pozostawał pod ziemią lub wodą, aż nabrał takiego koloru. W Muzeum Plenerowym w Krzyżanowicach prezentowany jest powalony pień dębu szypułkowego, który wg badań naukowych wykiełkował około XI wieku i po 350 latach został powalony przez powódź, by setki lat pozostawać pod wodą i ziemią. Po 600 latach od powodzi został wyeksponowany tutaj. Ocalały fragment pnia jest imponujący.